ته چک

لغت نامه دهخدا

ته چک. [ ت َه ْ چ ِ ] ( اِ مرکب ) آن قسمت از دسته چک که پس از جدا کردن چک باقی ماند وشماره چک صادرشده و مبلغ و تاریخ صدور آن و جز اینها را مضبوط میدارد. بنجاق. بن چک. رجوع به چک شود.

فرهنگ عمید

قسمتی از چک که نزد صادرکنندۀ چک باقی می ماند و در آن معمولاً نام دریافت کننده، مَبلغ، تاریخ، و امثال آن نوشته می شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - بخش ذیل چک که نزد صاحب چک باقی ماند . ۲ - مجموع. ته چکها که صاحب چک برای حفظ حساب خویش نگهدای میکند .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم