لغت نامه دهخدا تغدی. [ ت َ غ َدْ دی ] ( ع مص ) چاشت خوردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( دهار ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). طعام صبح خوردن. ( آنندراج ).
