تطییر

لغت نامه دهخدا

تطییر. [ ت َطْ ] ( ع مص ) بپرانیدن. ( زوزنی ). پرانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بخش بخش کردن چیزی را. || باردار کردن گشن همه مادیان را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

پرانیدن، پرواز دادن.

فرهنگ فارسی

بپرانیدن بخش بخش کردن چیزی را