تاردونی

لغت نامه دهخدا

تاردونی. ( اِخ ) پسر «ایکی » ، ظاهراً از پادشاهان لولوبی : «تاردونی » پسر «ایکی » که کتیبه ای بزبان و خط «آکادی » دارد، از خدایان بابل «شمش » و «اداد» یاری می طلبد، این «تاردونی » هم در همین زمان می زیسته و ظاهراً از پادشاهان «لولوبی » باید شمرده شود. ( کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او، رشید یاسمی ص 27 ).

فرهنگ فارسی

پسر ( ایکی ) ظاهرا از پادشاهان لولوبی

دانشنامه عمومی

تاردونی ( به انگلیسی: Tardunni، اکدی: 𒋻. . . 𒂅. . . 𒉌 ) پسر ایکی، پادشاه قبایل لولوبی، در اواخر هزاره سوم پیش از میلاد بود.
او در نقش برجسته خود با سلاح و زیرپا گذاشتن دشمنان دیده می شود. در کنار نقش برجسته، کتیبه ای به زبان اکدی وجود دارد که به حفاظت از ایزدان شمش و آداد اشاره می کند.