بزرکاری

لغت نامه دهخدا

بزرکاری. [ ب َ ] ( حامص مرکب ) بزر کشتن. حاصل عمل آنکه بزر کارد. شغل بزرکار.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال میلادی فال میلادی فال تک نیت فال تک نیت فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال فرشتگان فال فرشتگان