بارع بغدادی. [ رِ ع ِ ب َ ] ( اِخ ) رجوع به بارع ، حسین بن محمد ومعجم الادباء ج 4 ص 88 و الاعلام زرکلی ج 1 ص 258 شود.
دانشنامه عمومی
حسین بن محمد بَدری با کُنیهٔ ابوعلی، شهرت یافته به بارعِ بغدادی ( ۲۲ ژوئن ۱۰۵۱ - ۱۷ فوریه ۱۱۴۰م ) ( نسب: حسین بن محمد بن عبدالوهّاب بن احمد ) قاری، زبان شناس، ادیب و شاعر عربی عراقی بود. شهرت یافتنش به بَدری از برای انتسابش به محلهٔ بدریّهٔ بغداد بوده است. او در بغداد در ۱۰ صفر ۴۴۳ق زاده شد. سپس همانجا علوم قرآنی و حدیث آموخت و در قرائت سرآمد شد. بارع بغدادی در پایان عمر نابینا گشت و در ۲۷ جمادی الثانی ۵۳۴ق درگذشت.
