دانشنامه اسلامی
همچنین تو را به میان امتی که پیش از آنها امت های دیگر بوده اند، به رسالت فرستاده ایم تا آنچه را که بر تو وحی کرده ایم برایشان تلاوت کنی و آنها به رحمان کافر می شوند. بگو: او پروردگار من است خدایی جز او نیست بر او توکل کرده ام و توبه من به درگاه اوست.
قتادة و مقاتل و ابن جریج گویند: این آیه درباره صلح حدیبیه نازل شده موقعی که می خواستند درباره صلح مزبور چیزی بنویسند، رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمود: بنویس بسم الله الرحمن الرحیم.
در این میان سهیل بن عمرو و مشرکین گفتند: ما رحمن نمی شناسیم مگر این که می دانیم که اسم مسیلمه کذاب رحمن است سپس به پیامبر گفتند: بگو، بنویسند: بسمک اللّهمّ، چنانکه اهل جاهلیت می نوشتند پس از این گفتار پیامبر به علی گفت: بنویس که این صلح نامه ایست که با آن محمد رسول خدا صلی الله علیه و آله صلح کرده است.
مشرکین گفتند: اگر در صلح نامه تو را رسول خدا صلی الله علیه و آله بنویسی که ما با تو به جنگ و جدال پرداخته ایم، روش ما ظلم و ستم قلمداد خواهد شد بلکه باید بنویسی که این صلح نامه ایست که محمد بن عبدالله صلح کرده است در این میان اصحاب به پیامبر گفتند: یا رسول الله اگر چنین است واگذار ما را تا با اینان به جنگ پردازیم. پیامبر فرمود: نه، بگذارید هر چه میل آن ها است نوشته شود سپس این آیه نازل گردید.
ضحاک از ابن عباس روایت نموده که این آیه درباره کفار قریش نازل شده موقعی که رسول خدا صلی الله علیه و آله گفته بود، «اسجد واللرّحمن» یعنی به خدای رحمن سجده کنید، آن ها گفتند: رحمن چه کسی است؟
