دانشنامه اسلامی
منظور از "آیات صفات تنزیهی" آیات بیانگر تنزیه و پیراستن خداوند متعال از صفات اجسام و خصوصیات ممکنات است.از کتاب و سنت قطعی به روشنی ثابت شده است که خداوند به صفات اجسام و ویژگی های ممکنات که ملازم با حدوث و امکان و توام با نیاز و نقص است متصف نمی شود.
آیات تنزیهی
برخی از آیات تنزیهی عبارتند از:۱. آیه ۱۱ سوره شوری : (... لیس کمثله شیء...).
شوری/سوره۴۲، آیه۱۱.
این ها، آیات محکم هستند که متشابهات قرآن به آن ها بازمی گردد؛ بنابراین هر آیه ای که ظاهرش انتساب صفت یا فعل حادثی به خداوند باشد، باید با آیات محکم سنجیده و معنایی که با اسمای حسنی و صفات علیای الهی منافات ندارد از آن ها فهمیده شود؛ مثلا آیاتی که نسبت آمدن به خدا داده یا دست و صورت و عین و نفس برای خدا ترسیم کرده است باید با توجه به آیات محکم تفسیر شود، و نیز باید گفته شود از تمام این اوصاف، آن معنایی منظور است که با ساحت قدس پروردگار سازگاری دارد.آیات صفت مجیء؛آیات صفت قرب ؛آیات صفت معیت .
معرفت، محمد هادی، التمهید فی علوم القرآن، ج۳، ص۸۸.
...
