دانشنامه اسلامی
شرف الدین محمد که در کتب شرح حال و نسب شناسی، با کنیه مرتضی شهره است، در زمره سادات اهل فضل، راوی حدیث و حامی فرهنگ و اندیشه می باشد. وی در مناطق مرکزی ایران - خصوصاً ری و قم - نقابت (ریاست عامه) سادات را بر عهده داشت و ایشان بر حسب مصالحی با وارد شدن در دستگاه زمامداران وقت یعنی سلجوقیان با اعمال نفوذ خود به اصلاح امور شیعیان می پرداخت. آن بزرگ مرد پیوند سببی هم با سلاطین این سلسله برقرار کرده بود. ایشان دختر خواجه نظام الملک طوسی را به همسری برگزید؛ چنانکه ابوالحسن بیهقی نیز آن را بیان کرده است.
ابوالحسن بیهقی، علی بن ابی القاسم، تاریخ بیهق، ص۷۴.
سیدعزالدین یحیی پس از گذراندن دوران نوجوانی و جوانی خویش همچون پدر و برخی اجدادش، راه معرفت را پیش گرفت و در طریق کسب کمالات گام نهاد. وی با پیمودن مسیر تقوا به فضایلی آراسته گردید و با توانایی علمی و اخلاقی خود بر افزایش اقتدار جامعه تشیع اهتمام ورزید و به حفظ ارزش های ملهم از قرآن و عترت پرداخت. او مقدسات دینی را پاس می داشت و از پدرش مرتضی سیدشرف الدین محمد و از استادان حدیثش روایت می نمود.
امینی، عبدالحسین، شهیدان راه فضیلت، ص۹۴.
از جمله فضایل این سید جلیل، آن است که دانشمند بزرگ و محدث نامی، فقیه آگاه و ثقه ثبت معتمد، حافظ صدوق، شیخ منتجب الدین، که استاد ارباب دانش و یگانه عصر خود بوده، کتاب فهرست را به درخواست عزالدین یحیی نگاشته است
قمی، عباس، منتهی الامال، ج۲، ص۱۰۳.
...