دانشنامه اسلامی
نام کامل آن الجدید فی تفسیر القرآن المجید می باشد. این تفسیر به زبان عربی و سبک آن تحلیلی و توضیحی است که تمام قرآن را از ابتدا تا انتها به روش ترتیبی در بردارد. هدف، ارائه توضیح پیام قرآن با کمک قرآن و روایات اهل بیت«علیهم السلام» و پرهیز از بحثهای فنی و استدلال و ذکر وجوه و احتمالات است.
روش مفسر توضیح جمله ها، کل کلام و تبیین پیام آیه است، نه مفردات، اعراب یا لغت، مگر در جاهایی که لغات مشکل و غریب قرآن مطرح باشد. به عنوان نمونه بیان معنای«امیّون» ذیل آیه 78 بقره ج 1 ص 98 و قرائت و وزن و مراد جبرائیل ذیل آیه 97 سوره بقره ج 1 ص 116). سبزواری تلاش دارد با عبارات مختصر و ساده، مطالب تفسیری را بیان نماید و خواننده آشنا با زبان عربی را به نکات اصلی و مهم آیه راهنمایی کند.
روش کلی ایشان در ابتدای سوره ها به این ترتیب است که ابتدا با ذکر نام سوره به ذکر فضائل آن و بیان حدیث در این مورد می پردازد. نزول سوره از جهت مکی و مدنی بودن آن و بیان ترتیب نزول به این شکل که این سوره بعد از چه سوره ای واقع شده به همراه تعداد آیات از اطلاعاتی است که مفسر محترم به خواننده خود ارائه می دهد، در این بین سعی دارد که به اسماء سور و وجه تسمیه آنها نیز بپردازد، و اسماء سور را امری تعبدی می داند.
روند کلی مفسر بعد از ارائه مشخصات سوره ها با اشاره و توضیح مفردات آیات و فرازهای آن ادامه پیدا می کند، مانند توضیح اسم، الله، الرحمن و الرحیم در ج 1 ص 13. مفسر با مطرح نمودن جایگاه کلمات و جمله و عملکرد هر یک از آنها، بحثهای معمول اعراب را دنبال می نماید مانند ج 1 ص 109 ذیل آیه 90 سوره بقره.
نکات مربوط به بعد فصاحت و بلاغت قرآن که به طور معمول در قالب بحثهای معانی و بیانی مطرح می شود، از اموری است که مفسر از آن غفلت نورزیده و در مقاطع مناسب به آن می پردازد مانند بحث تکرار ضمیر، عدول از غیبت به خطاب و بحثهای ادبی دیگر از جمله در ج 1 ص 29 ارائه شده است. در کنار مطالب فوق، بعد تفسیری آیات و فرازهای آن، رخ می نماید، که معمولا با ذکر شماره آیه به آن می پردازد. در این بخش شیوه عمده مفسر، تفسیر تحلیلی و اجتهادی است که گاهی با نقل اقوال و نقد آنها همراه می باشد، ایشان تفسیر آیه به آیه را با کمک نقل روایات پیامبر( ص) و اهل بیت علیهم السلام دنبال می کنند، مانند ج 1 ص 81 ذیل آیه 58 بقره، و ص 23 با نقل اقوال در تفسیر غیر المغضوب علیهم و نقد آنها در ج 1 ص 62.
[ویکی نور] الجدید فی تفسیر القرآن المجید. الجدید فی تفسیر القرآن المجید اثر شیخ محمد سبزواری نجفی (1318-1409ق) و به زبان عربی است.
سبک این تفسیر، تحلیلی و توضیحی است و تمام قرآن را از ابتدا تا انتها به روش ترتیبی در بر دارد. هدف، ارائه توضیح پیام قرآن با کمک قرآن و روایات اهل بیت(ع) و پرهیز از بحث های فنی و استدلال و ذکر وجوه و احتمالات است.
روش مفسر، توضیح جمله ها، کل کلام و تبیین پیام آیه است، نه مفردات، اعراب یا لغت؛ مگر در جاهایی که لغات مشکل و غریب قرآن مطرح باشد؛ (مثلا ر.ک: «أمیون»، ذیل آیه 78 بقره، ج1، ص98). سبزواری تلاش دارد با عبارات مختصر و ساده، مطالب تفسیری را بیان نماید و خواننده آشنا با زبان عربی را به نکات اصلی و مهم آیه راهنمایی کند.
روش کلی ایشان در ابتدای سوره ها به این ترتیب است که ابتدا با ذکر نام سوره، به ذکر فضائل آن و بیان حدیث در این مورد می پردازد. نزول سوره از جهت مکی و مدنی بودن آن و بیان ترتیب نزول به این شکل که این سوره بعد از چه سوره ای واقع شده به همراه تعداد آیات، از اطلاعاتی است که مفسر محترم به خواننده خود ارائه می دهد. در این بین سعی دارد که به اسماء سور و وجه تسمیه آنها نیز بپردازد. وی اسماء سور را امری تعبدی می داند.
روند کلی مفسر بعد از ارائه مشخصات سوره ها با اشاره و توضیح مفردات آیات و فرازهای آن ادامه پیدا می کند (مانند توضیح اسم، الله، الرحمن و الرحیم، در ج1، ص13). مفسر با مطرح نمودن جایگاه کلمات و جمله و عملکرد هریک از آنها، بحث های معمول اعراب را دنبال می نماید (مانند ج1، ص109، ذیل آیه 90 سوره بقره).
نکات مربوط به بعد فصاحت و بلاغت قرآن که به طور معمول در قالب بحث های معانی و بیانی مطرح می شود، از اموری است که مفسر از آن غفلت نورزیده و در مقاطع مناسب به آن می پردازد، مانند بحث تکرار ضمیر، عدول از غیبت به خطاب و بحث های ادبی دیگر.
[ویکی فقه] الجدید فی تفسیر القرآن المجید (کتاب). الجدید فی تفسیر القرآن المجید تالیف شیخ محمد سبزواری نجفی (۱۳۱۸ ۱۴۰۹ ق) است
نام کامل آن الجدید فی تفسیر القرآن المجید می باشد. این تفسیر به زبان عربی و سبک آن تحلیلی و توضیحی است که تمام قرآن را از ابتدا تا انتها به روش ترتیبی در بردارد. هدف، ارائه توضیح پیام قرآن با کمک قرآن و روایاتاهل بیت «علیهم السلام» و پرهیز از بحثهای فنی و استدلال و ذکر وجوه و احتمالات است.
روش تفسیری
روش مفسر توضیح جمله ها، کل کلام و تبیین پیام آیه است، نه مفردات،اعراب یا لغت، مگر در جاهایی که لغات مشکل و غریب قرآن مطرح باشد. به عنوان نمونه بیان معنای «امیون» ذیل آیه ۷۸ بقره و قرائت و وزن و مراد جبرائیل ذیل آیه ۹۷ سوره بقره ). سبزواری تلاش دارد با عبارات مختصر و ساده، مطالب تفسیری را بیان نماید و خواننده آشنا با زبان عربی را به نکات اصلی و مهم آیه راهنمایی کند.
ساختار کتاب
روش کلی ایشان در ابتدای سوره ها به این ترتیب است که ابتدا با ذکر نام سوره به ذکر فضائل آن و بیان حدیث در این مورد می پردازد. نزول سوره از جهت مکی و مدنی بودن آن و بیان ترتیب نزول به این شکل که این سوره بعد از چه سوره ای واقع شده به همراه تعداد آیات از اطلاعاتی است که مفسر محترم به خواننده خود ارائه می دهد، در این بین سعی دارد که به اسماء سور و وجه تسمیه آنها نیز بپردازد، و اسماء سور را امری تعبدی می داند.
← توضیح مفردات
...
