دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] الافصاح فی الامامة (کتاب). الإفْصاحُ فی الإمامَة کتابی در اثبات عقاید شیعه درباره امامت و جانشینی پیامبر اکرم(ص)، اثر شیخ مفید. بنابر اشاره مولف در ابتدای کتاب، هرآنچه در موضوع امامت ذکر آن لازم بوده در این کتاب آمده است. این موضوع در کتا بهای پیشین با این گستردگی بررسی نشده است. مؤلف با استفاده از استدلالهای کلامی به اشکالات پیرامونی موضوع امامت و آراء مختلف فرقه های اسلامی مانند معتزلی ها، حشویه ها و خوارج جواب داده است.
شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، در سال ۳۳۶ هجری در حوالی بغداد دیده به جهان گشود. او هم متکلم است و هم فقیه. ابن ندیم در فن دوم از مقاله پنجم « الفهرست » که درباره متکلمان شیعه بحث می کند، از او به عنوان « ابن المعلم » یاد کرده و او را ستایش می نماید.
[ویکی نور] الإفصاح فی الإمامة یکی از کتب شیخ مفید است که در موضوع امامت تألیف شده است.بنابر اشارۀ مؤلف در ابتدای کتاب، هرآنچه که در موضوع امامت لازم بوده مفصلا بیان کرده است و این موضوع مهم تا آن زمان به این گستردگی مورد بررسی قرار نگرفته بود.از طرفی نیاز مبرم به طرح موضوع امامت و اشکالات پیرامون آن و آراء و نظراتی که در این مورد، از تمام فرق اسلامی مانند معتزلیها-حشویه ها و خوارج و...و بیان می شد و جواب به آنها با استفاده از استدلالات محکم و ادله اربعه لازم بود.اهمیت کتاب از آنجا بیشتر روشن می شود که شیخ مفید قریب العصر با ائمه بوده.لذا این کتاب در موضوع امامت منبع معتبر و غنی می باشد.
گرچه از شیخ مفید کتابهای متعددی در علم کلام و حتی در بررسی بعضی از مسائل مربوط به امامت برجای مانده است اما کتاب افصاح، جامع ترین و مفصل ترین کتاب او در بحث امامت می باشد.تنها کتابی است که تنها به مسألۀ امامت و آن هم به همۀ مسائل آن می پردازد.شیوۀ مؤلف در این کتاب بیشتر جدلی است، لذا حتی به قیاس هم بر اثبات مسائل امامت استناد می کند.
مؤلف سائل فرضی را تصور نموده است که اشکالات متعددی در مسائل امامت دارد و به صورت فان قال اشکالات را مطرح و با قیل له جواب می دهد.این کتاب را شیخ مفید در سال 373ق تألیف نموده است.
گرچه کتاب از ساختار منظمی برخوردار نیست، اما مباحث آن را می توان در یک مقدمه، 18 بخش،7 فصل و 7 مسأله دسته بندی کرد.مؤلف در مقدمه غرض از تألیف کتاب را که همان توضیح و تحریر مسألۀ امامت است بیان می کند و در بخش های متنوع، از موضوعات مربوط به قضیه امامت بحث می کند از قبیل: تعریف امامت، شناخت امام، دلیل بر وجوب معرفت امام، اجماع مسلمین بر امامت علی(ع) اجماع بر وجود امام بعد از نبی(ص)، افضلیت علی(ع)در نزد خدا و رسول(ص) او، فساد امامت مفضول بر فاضل، اجماع بر فضایل علی(ع)، علت ندادن حق علی(ع)، عدم اقرار مهاجر و انصار بر تقدم ابوبکر، علت سکوت امیر المومنین(ع)بر خلفاء قبل از خودش، عدم اجماع امت بر امامت ابوبکر و...
در فصل اول مؤلف سه موضوع را مورد بررسی قرار می دهد:1-ادعای تنزیه اهل سقیفه از خطا 2-مسائل مربوط به روز احد 3-تفسیر حدیث عشره.در فصل بعد به مواردی می پردازد از قبیل:عدم دلالت السابقون اول در آیه مبارکه بر ابوبکر و اصحاب بیعت شجره.
[ویکی فقه] الافصاح فی الامامه (کتاب). این کتاب (الافصاح فی الامامة) یکی از کتب شیخ مفید است که در موضوع امامت تالیف شده است.
بنابر اشاره مولف در ابتدای کتاب، هرآنچه که در موضوع امامت لازم بوده مفصلا بیان کرده است و این موضوع مهم تا آن زمان به این گستردگی مورد بررسی قرار نگرفته بود. از طرفی نیاز مبرم به طرح موضوع امامت و اشکالات پیرامون آن و آراء و نظراتی که در این مورد، از تمام فرق اسلامی مانند معتزلیها - حشویه ها و خوارج و... و بیان می شد و جواب به آنها با استفاده از استدلالات محکم و ادله اربعه لازم بود. اهمیت کتاب از آنجا بیشتر روشن می شود که شیخ مفید قریب العصر با ائمه بوده. لذا این کتاب در موضوع امامت منبع معتبر و غنی می باشد. گرچه از شیخ مفید کتابهای متعددی در علم کلام و حتی در بررسی بعضی از مسائل مربوط به امامت برجای مانده است اما کتاب افصاح، جامع ترین و مفصل ترین کتاب او در بحث امامت می باشد. تنها کتابی است که تنها به مساله امامت و آن هم به همه مسائل آن می پردازد. شیوه مولف در این کتاب بیشتر جدلی است، لذا حتی به قیاس هم بر اثبات مسائل امامت استناد می کند. مولف سائل فرضی را تصور نموده است که اشکالات متعددی در مسائل امامت دارد و به صورت فان قال اشکالات را مطرح و با قیل له جواب می دهد. این کتاب را شیخ مفید در سال ۳۷۳ ق تالیف نموده است.
← ساختار و محتوای کتاب
۱. ↑ مائده/سوره۵، آیه۵۴.
...
[ویکی شیعه] الافصاح فی الامامه (کتاب). الإفْصاحُ فی الإمامَة کتابی در اثبات عقاید شیعه درباره امامت و جانشینی پیامبر اکرم(ص)، اثر شیخ مفید است. بنا بر اشاره مؤلف در ابتدای کتاب، هرآنچه در موضوع امامت ذکر آن لازم بوده در این کتاب آمده است. این موضوع در کتا بهای پیشین با این گستردگی بررسی نشده است. مؤلف با استفاده از استدلالهای کلامی به اشکالات پیرامونی موضوع امامت و آراء مختلف فرقه های اسلامی مانند معتزلی ها، حشویه ها و خوارج جواب داده است.
شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، در سال ۳۳۶ هجری در حوالی بغداد دیده به جهان گشود. او هم متکلم است و هم فقیه. ابن ندیم در فن دوم از مقاله پنجم « الفهرست » که درباره متکلمان شیعه بحث می کند، از او به عنوان « ابن المعلم » یاد کرده و او را ستایش می نماید.
شیوه مؤلف در این کتاب بیشتر جدلی است، لذا حتی به قیاس هم بر اثبات مسائل امامت استناد می کند. مولف سائل فرضی را تصور نموده است که اشکالات متعددی در مسائل امامت دارد و به صورت «فَاِن قالَ» اشکالات را مطرح و با «قیلَ لَه» جواب می دهد. این کتاب را شیخ مفید در سال ۳۷۳ق تألیف نموده است.
