اقطیرار

لغت نامه دهخدا

اقطیرار. [ اِ ] ( ع مص ) خشک شدن گرفتن گیاه و درپیچیدن و خمیدن آن. || خشم گرفتن. || گریختن شتر ماده. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || شکستن ( شکسته شدن ). ( اقرب الموارد ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم