دانشنامه اسلامی
اشتقان، کسی است که از سوی حاکم به حراست و نگهبانی خرمنگاه ها گمارده می شود؛ به گونه ای که پیوسته از خرمنگاهی به خرمنگاهی می رود، بدون آنکه در جایی ماندگار باشد. برخی نیز آن را به پیکی که برای رساندن نامه ها، پیوسته از شهری به شهری می رود، تعریف کرده اند؛ هرچند معروف میان فقها و لغویان همان تعریف نخست است. واژه مذکور در روایات مربوط به نماز مسافر به کار رفته است.
احکام اشتقان
اَشتقان، در زمره کسانی شمرده شده که نمازشان تمام و روزه شان درست است؛ زیرا شغل او همانند راننده، مسافرت است.
