اشتروان

لغت نامه دهخدا

اشتروان. [ اُ ت ُرْ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) اشتربان. شتربان. ساربان. رجوع به اشتربان شود.

فرهنگ عمید

= اشتربان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم