دانشنامه اسلامی
زائر باید در هنگام زیارت از هر عملی که بوی شرک به خدا یا عبادت صاحب قبر را دارد بپرهیزد. لذا در روایات ائمه اطهار (علیهم السّلام) می خوانیم که از این گونه اعمال نهی می کردند. مثلاً زراره می گوید: از امام باقر (علیه السّلام) درباره ی نماز خواندن بین قبور سئوال کردم. حضرت فرمود: میان قبور نماز بخوان لکن قبور را به عنوان قبله قرار نده، به درستی که پیامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم) از این عمل نهی کردند و فرمودند: قبر مرا قبله و محل سجده قرار ندهید خداوند کسانی را که قبور انبیائشان را محل سجده قرار دادند لعن کرده است و در جایی دیگر امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: گرد قبر طواف نکن.»
حکیم، محمدباقر، دور اهل بیت فی بنا الجماعة الصالحة، ج۲، ص۲۰۸.
زائر باید به این نکته توجه داشته باشد که زیارت پیامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم) و ائمه اطهار (علیهم السّلام) در این اماکن به خاطر دفن این بزرگواران در این مکانها است و اینان زنده هستند و نزد پروردگارشان روزی می خورند و کلام زائر را می شنوند و جواب سلام او را می دهند. لذا زائر باید با معرفت و شناخت به این معارف، پیامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم) و ائمه (علیهم السّلام) را زیارت کند و آنان را دوست بدارد و احترام کند و امر آنان را اطاعت کند و به سیره ی آنان در زندگی اقتدا کند و این گونه نباشد که این زیارت، یک دیدار خشک و بی روح باشد که گویا افرادی مرده را تقدیس و زیارت می کند.
حکیم، محمدباقر، دور اهل بیت فی بنا الجماعة الصالحة، ج۲، ص۲۰۸.
نکته مهم دیگری را که باید در نظر داشته باشیم این است که زیارت و توسل و شفاعت و تبرک قبر مزد و ثواب دارد و دارای فواید زیادی است، لکن باید بدانیم که این بزرگواران هر چه دارند و در هرچه تاثیر می گذارند به اذن خداست و خودشان به صورت استقلالی، قدرتی ندارند، زائر باید در حین زیارت این نکته را مورد توجه قرار دهد و آنان را واسطه ی فیض خداوند بداند و جدای از خدا نبیند.
← سخن علامه طباطبایی
...
