دانشنامه اسلامی
بِلیغ، اسماعیل، شاعر و تذکره نویس ترک.
در ۱۰۷۹ در بورسه زاده شد و نزد علمای آن روزگار دانش آموخت. به نوشته برخی منابع، عربی و فارسی را نیکو می دانست. مانند پدر و پدربزرگش، «امام» یکی از مساجد کوچک شهر بورسه، و چندی نیز در همان شهر متصدی چند منصب حکومتی بود.
در ۱۱۱۴، مدت کوتاهی، نایب محکمه (شهر) توقات شد.
علاوه بر این، به تناوب، به چند مقام حکومتی دیگر، از جمله «کاتبی مفتش حرمین شریفین» رسید.
به روایتی در ۱۱۴۰ و به روایتی دیگر، در ۱۱۴۲، در بورسه درگذشت و در گورستان یِنیِیر آن شهر مدفون شد.
پاره ای منابع، از آشنایی بلیغ با موسیقی و «ذاکرباشی» (آوازخوان خانقاه) بودن او سخن گفته اند.
بلیغ، بر خلاف نثرش که مطنطن و متکلفانه است، شعری ساده و آمیخته با امثال و حکم و آراسته به احادیث نبوی دارد که نمونه ای از جریان گرایش ادبیات «دیوان» عثمانی به زبان مردم و ادبیات عامیانه است.
← آثار بلیغ
(۱) شمس الدین سامی، قاموس الاعلام، چاپ مهران، استانبول ۱۳۰۶ـ۱۳۱۶/ ۱۸۸۹ـ۱۸۹۸، ذیل «بلیغ».
(۲) بروسه لی محمدطاهربک، عثمانلی مؤلفلری، استانبول ۱۳۳۳ـ۱۳۴۲.
