دانشنامه اسلامی
استعاره، نوعی محاکات لفظی است که به دو قسم محال و ممکن تقسیم شده است. هرگاه لفظی به صورت موقت به لحاظ علاقه مشابهت در غیر معنای وضع شده برای آن، استعمال شود، در صورتی که آن معنا از ممکنات باشد آن را «استعاره ممکن» و اگر از محالات باشد، آن را «استعاره محال و خرافات» می نامند.استعاره ممکن، مانند آنکه از بوی خوش به بوی مشک تعبیر شود و استعاره محال، مانند آنکه از بینش قلبی به چشم دل تعبیر شود. در محاکات شعری گاهی به کارگیری استعاره محال از کلمات دیگر نمکین تر خواهد بود، از این رو گفته اند: «احسن الشعر اکذبه؛ زیباترین شعر، دروغ ترین آن است».
