دانشنامه اسلامی
ادات مقاربه، اداتی است که بر نزدیکی مدخول خود دلالت می کند.
مثال
۱. عند: ظرف مکانی است که به معنای حضور و قرب به کار رفته است؛ چه قرب، حسی؛ مانند: (... فلما رآه مستقرا عنده...)؛ "پس چون( سلیمان ) آن (تخت ) را نزد خود مستقر دید". و چه قرب معنوی ؛ مانند: (... احیاء عند ربهم یرزقون)؛ "زنده اند که نزد پروردگارشان روزی داده می شوند". ۲. کاد: فعل ناقصی است که به معنای مقاربه آمده و گاهی به شکل منفی (ماکاد) به کار رفته است؛ مانند: (... وما کادوا یفعلون)؛ " چیزی نمانده بود که نکنند". ابن فارس گفته است: «عسی» نیز برای قرب و دنو می آید؛ مانند: (قل عسی ان یکون ردف لکم بعض الذی تستعجلون)؛ "بگو شاید برخی از آنچه را به شتاب می خواهید در پی شما باشد".
