ابوبکر مخزومی

لغت نامه دهخدا

ابوبکر مخزومی. [ اَ بو ب َ رِ م َ ] ( اِخ ) ابن عبدالرحمن بن حارث بن هشام بن مغیرةبن عبداﷲبن عمربن مخزوم القرشی. جد او حارث برادر ابوجهل معروف است. مولد او بروزگار خلافت عمر خلیفه دویم و یکی از اجله تابعین و برای کمال زهدی که داشت معروف به راهب قریش بود. وی یکی از فقهای سبعه است که پس از عهد صحابه و پیش از مذاهب اربعه مرجع مسلمانان بودند. وفات او به سال 94 هَ. ق. بود.

فرهنگ فارسی

جد او حارث برادر ابوجهل معروف است

دانشنامه آزاد فارسی

ابوبکر مَخْزومی ( ـ مدینه ۹۴ق)
تابعیِ معروف عرب و از فقهای سبعه. در زمان خلافت عمر در مدینه متولد شد. گویا ابوبکر اسم او بود نه کنیه اش. به سبب زهد و عبادتش به «راهب قریش» شهرت داشت. او از پدرش عبدالرحمان قرشی، همچنین از عمّار یاسر، ابومسعود بدری، عایشه، ابوهریره و عبدالرحمان بن مطیع حدیث شنیده بود. کسانی چون حکم بن عتبه، زهری، عمرو بن دینار و نیز پسرانش عبدالله، عمر و سلمه از او حدیث آموختند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] اَبوبَکر مَخزومی مشهور به راهِب قریش(درگذشت۹۳-۹۵ق) از تابعین و فقیهان هفت گانه مدینه بود. او در مکه با امام حسین(ع) دیدار کرد و از آن حضرت خواست تا به کوفه نرود.
ابوبکر مخزومی از فقهای هفت گانه در مدینه و بزرگان قریش بود. او در زمان خلافت عمر بن خطاب به دنیا آمد و در سال ۹۳ یا ۹۴ و یا ۹۵ق درگذشت.
درباره نام و کنیه او اختلاف است؛ در تهذیب التهذیب آمده است که برخی اسمش را محمد و کنیه اش را ابوبکر و برخی دیگر اسمش را ابوبکر و کنیه اش را ابوعبدالرحمان گفته اند. ابن حجر گفته ابوبکر اسم و کنیه او بوده است.