دانشنامه اسلامی
ابوالحسن علی بن محمّد بن حمزه بن محمّد بن حمزه بن محمّد فِلکی اصفهانی همدانی، از قاریان و محدّثین عامّه اصفهان در قرن پنجم هجری بوده است. سمعانی از او چنین یاد کرده است: «کان شیخا صالحا حسن السیره قائی بالیسیر متمیّزا ساکنا حسن الخط، حافظ القرآن، کثیر التّلاؤه».در حدود ۴۸۹ یا ۴۹۰ق در اصفهان متولّد شده و نزد ابوعلی حداد و دیگران حدیث خوانده و در طلب علم و حدیث به شهرهای مختلف سفر کرد و در سال ۵۵۰ق به سمرقند رسید و سپس به اصفهان مراجعت کرد. ابوسعد سمعانی نزد او حدیث خوانده است.
سمعانی، عبدالکریم، التّحبیر، ج۱، ص۵۸۰.
۱. ↑ سمعانی، عبدالکریم، التّحبیر، ج۱، ص۵۸۰.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۵۰.
...
