دانشنامه اسلامی
از زندگی او آگاهی اندکی در دست است. وی در بصره پرورش یافت. طبعی روان و ذوقی سرشار داشت و از جوانی به سرودن شعر بسیار علاقه مند بود، اما اشعار خویش را گرد نمی آورد، تا آنکه در حدود ۱۰۵۵ق به سید علی خان که از سوی دولت صفویه بر بصره ولایت داشت، پیوست.
شهرت او بیشتر به سبب مدایح پرشوری است که در ستایش اهل بیت و به ویژه علی بن ابیطالب(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) سروده است.
