دانشنامه اسلامی
دوران بین تعیین و تخییر شرعی، مقابل دوران بین تعیین و تخییر عقلی می باشد و در جایی است که دوران بین تعیین و تخییر بوده و تخییر آن شرعی باشد، مانند آن که مکلف شک کند شارع مقدس انسانی را که از عمد روزه خود را افطار کرده، فقط به " عتق رقبه " یا به یکی از " عتق رقبه " و یا " اطعام فقیر " مخیر کرده است. در این جا، تخییر بین عتق رقبه و اطعام فقیر تخییر شرعی است.
دیدگاه اصولیون
اصولی ها در این که در چنین جایی، احتیاط یا برائت و یا اصل دیگری جاری می شود، اختلاف دارند، که این اختلاف ناشی از پذیرش سه مبنای متفاوت است.
