روباه رزه

لغت نامه دهخدا

روباه رزه. [ رَ زَ / زِ ] ( اِ مرکب ) عنب الثعلب. ( گنجینه گنجوی ).روباه رزک. ( مفاتیح العلوم ). روباه تربک :
روباه رزه فتاده در راه
آلوده به خون چو موی روباه.نظامی.و رجوع به روباه رزک و روباه تربک شود.