دانشنامه اسلامی
حقیقت عرفی خاص تخصصی، مقابل حقیقت عرفی خاص تخصیصی بوده و به این معنا است که در میان عده ای خاص (عرف خاص) یک لفظ به کمک قرینه در غیر معنای لغوی خود استعمال شود و بر اثر زیادی استعمال، در آن معنای جدید، حقیقت گردد، به گونه ای که بدون قرینه نیز در آن معنا به کار رود.
