ایه رجعت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آیه رجعت (تفسییر منقول). اهل بیت (علیهم السّلام) در ترویج و توسعه فرهنگ قرآنی، به ویژه تفسیر قرآن کریم، نقش کلیدی و اساسی در تبیین حقایق قرآنی دارند. این مهم، همزمان با نقش تاثیرگذار رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) در تفسیر آیات قرآن و تربیت مفسّرانی گران قدر از صحابه، از جمله حضرت علی (علیه السّلام) به عنوان صدرالمفسّرین و آگاه ترین اشخاص به ظاهر و باطن قرآن آغاز می شود. در این مقاله نمونه ای از تفاسیر معتبر منقول از اهل بیت (علیهم السّلام) به عنوان آموزش کیفیت صحیح پرداختن به تفسیر قرآن کریم و روش استنباط معانی حکیمانه آن، مثل تفسیر آیه رجعت آورده و به بررسی آن خواهیم پرداخت.
خداوند می فرماید: «و یوم نحشر من کل امة فوجا ممن یکذب بایاتنا فهم یوزعون؛
نمل/سوره۲۷، آیه۸۳.
این آیه روشن ترین دلیل بر اثبات رجعت است -یعنی حشر اصغر پیش از حشر اکبر در روز قیامت- زیرا در این آیه، به حشر گروهی از هر امت؛ یعنی جمعی از آنان، نه تمامی اشاره شده است.در حالی که درباره حشر اکبر می فرماید: «و حشرناهم فلم نغادر منهم احدا؛
کهف/سوره۱۸، آیه۴۷.
صاحب نظران در این باره دلایل روشن اقامه کرده اند و تا امکان داشته درباره آن سخن گفته اند که به بخشی از آن اشاره می کنیم:شیخ صدوق (رحمة الله علیه) در رسالة الاعتقاد در اثبات رجعت بیانی کامل دارد. در آنجا به آیاتی استشهاد کرده که در آن به زنده شدن مردگانی اشاره شده است و خداوند آنان را پس از آنکه میرانده، از نو زنده کرده است.آنان زمانی زیسته و سپس برای دومین بار مرده اند؛ همچنین درباره رجعت می گوییم: عده ای به دنیا باز می گردند و مدتی به زندگی خود ادامه می دهند و سپس می میرند. تمام این موارد دلالت بر امکان رجعت دارند و اثبات می کنند که نه بی سابقه است و نه در کنار قدرت خداوندی ناروا است. آیاتی که بدان استشهاد شده عبارتند از:
← آیه اول
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم