اشفته تهرانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آشفته تهرانی. محمدبن محمود حسینی لواسانی تهرانی معروف به «عصار» (۱۲۶۴-۱۳۵۶ق/۱۸۴۸-۱۹۳۷م)، حکیم، متکلم ، فقیه ، اصولی، شاعر و مفسر شیعی ایرانی که در تهران و مشهد می زیسته است.
وی نخست «ناظم» تخلص داشته و سپس آن را به «آشفته تهرانی» و در اواخر به «عصار» تغییر داده است.
آقابزرگ، الذریعه، ج۹، ص۷۲۴.
خانواده آشفته در اصل مازندرانی بوده اند. پدر وی حاج سیدمحمود لواسانی ابتدا در لواسان می زیسته، سپس به تهران مهاجرت کرده است
بلاغی عبدالحسین، مقالات الحنفا، ص۲۶۱.
آشفته تهرانی مقدمات علوم را در تهران فرا گرفت، و در ۱۳ سالگی همراه استاد خود به طالقان رفت و پس از مدتی به تهران بازگشت و در مدرسه مروی نزد شیخ محمدحسن چاله میدانی برادر حاج ملاجعفر چاله میدانی و ملااسماعیل قره باغی به فراگیری معالم الاصول و شرح لمعه پرداخت. در ۱۲۸۹ق/۱۸۷۲م پس از گذراندن دوره های سطح و خارج از تهران به کربلا عزیمت کرد و در حوزه های درس عالمان و فقیهان آن زمان ازجمله زین العابدین مازندرانی (د ۱۳۰۹ق/۱۸۹۲م) مرجع تقلید شیعیان هند و مازندران شرکت کرد و در مدینه با خالد پاشا حاکم وقت مدینه ماند و کتاب التحفه المدینه فی العروض را در ۱۲۹۰ق/۱۸۷۳م نوشت.
عصارمحمد، تاریخ،ص ۳ الف.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم