[ویکی اهل البیت] آتایی بلخی. این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است شاعر. از اولاد اسماعیل آتا و مردی خوش طبع و درویش وش و منبسط بود. او به ترکی شعر می گفت. اشعار آتایی در زمان حیاتش در میان ترکان شهرت داشت. وی در بلخ مدفون گردید. «دیوان» شعری از او برجای مانده است.