کلایه

لغت نامه دهخدا

کلایه. [ ک َ ی َ / ی ِ ] ( پسوند ) مزید مؤخر امکنه ، چنانچه در حسن کلایه ، خراطه کلایه ، تاوی کلایه ، کبودکلایه ، کوکلایه ، کی کلایه ، میشه کلایه ، نخجیرکلایه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به کلا شود.
کلایه. [ ک َ ی ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان الموت که در بخش معلم کلایه شهرستان الموت قزوین واقع است و 487 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).
کلایه. [ ک َ ی ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان بویراحمد سردسیر است که در بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان واقع است و 150 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

مزید موخر امکنه چنانکه در حسن کلایه خراطه - کلایه . کبو کلایه

دانشنامه عمومی

کلایه (رودبار الموت). کلایه روستایی در دهستان الموت پائین، بخش رودبار الموت شرقی، شهرستان قزوین در استان قزوین ایران است. در سرشماری ۱۳۸۵ این روستا ۲۶۹ نفر جمعیت ( ۱۰۳ خانوار ) داشته است.