فتی شیسم
فرهنگ عمید
۲. (روان شناسی ) نوعی بیماری روحی که شخص به چیزی که متعلق به معشوق باشد از قبیل چند تار مو یا تکه ای از لباس او دل می بندد و آن را به حد پرستش دوست می دارد.
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
(یا: بُت واره پرستی) در روان شناسی، عشق و علاقۀ شهوانی و غیرطبیعی به یک شیء، مانند پوشاک و نظایر آن. در فتیشیسم وجود واقعی یا خیالی اشیا برای ارضای جنسی ضروری است. فتیش ممکن است بخشی از بدن، مثلاً پاها، نیز باشد که به گونۀ عادی شهوت زا نیست. بُت واره پرستی جنسی اغلب در مردها دیده می شود. به نظر زیگموند فروید، پسر بچه ها موقع مشاهدۀ آلت تناسلی زنانه، معمولاً مادر خود، برای نخستین بار درمی یابند که آلت مردانه صرفاً عنصری برای تهدید به اختگی نیست. آنان با نپذیرفتن واقعیت «آلت گم شده»، با اضطراب اختگی خود برخورد و فتیش را جانشین آن می کنند. از زمان ارائه این نظر توسط فروید (۱۹۲۷) چنین پنداشته می شد که این پدیده فقط در میان پسران اتفاق می افتد امّا مطالعات جدیدی که در اواخر قرن بیستم انجام یافته این نظر را با چالش رو به رو کرده است.
فتیشیسم (مردم شناسی). فِتیشیسم (مردم شناسی)(fetishism)
(از کلمه فرانسوی فتیش به معنی سحر و طلسم) عقیده به قدرت فراطبیعی برخی از اشیای بی جان. صورتی از فتیشیسم یا بت واره پرستی در اکثر فرهنگ ها معمول است و غالباً معنای دینی یا جادویی دارد. کسانی که بت واره ها را می پرستند معمولاً گمان می برند که بت واره ها یا به تسخیر ارواح درآمده اند و یا نفوذی جادویی دارند که از ارواح به دست آورده اند.
