خنگ و لوک

لغت نامه دهخدا

خنگ و لوک. [ خ ِ گ ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) کسی را گویندکه در جمیع چیز عاجز باشد و از او کاری برنیاید. این لغت از توابع است ؛ یعنی خنگ را بی لوک و لوک را بی خنگ به این معنی نمیگویند. ( برهان قاطع ) :
خانه تنگ و در آن جان خنگ و لوک
کرد تا ویران کند خانه ملوک.مولوی.خنگ و لوکم چون جنین اندر رحم
نه مهه گشتم شد این نقلان بهم.مولوی.

فرهنگ معین

(خِ گُ ) (ص مر. ) کسی که در همه چیز عاجز باشد و کاری از او برنیاید.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که در همه چیز عاجز باشد و کاری ازو بر نیاید .

ویکی واژه

کسی که در همه چیز عاجز باشد و کاری از او برنیاید.