حقیقت عرفی خاص

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] به وضع لفظ برای معنای خاص توسط عرف خاص می گویند.
حقیقت عرفی خاص، مقابل حقیقت عرفی عام بوده و عبارت از لفظی است که در میان عرف خاص گروه یا صنفی خاص و یا قبیله ای معین برای معنایی وضع شده و در آن معنا به کار می رود، به گونه ای که اصطلاح گردیده است، مثل: کلمه نصب، رفع و جر در عرف نحوی ها، یا جوهر و عرض نزد منطقی ها.
نکته
به طور معمول، لفظ بر اثر کثرت استعمال در میان عرفی خاص، از معنای لغوی به معنای جدید نقل پیدا می کند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم