اکلیل الجبل. [ اِ لُل ْ ج َ ب َ ] ( ع اِ مرکب ) گیاهی است از طایفه نعناعیان در خواص شبیه به بادرنجبویه و از همان طایفه و به زبان فرانسه رمارن گویند. ( ناظم الاطباء ). گیاهی است بقدر ذرعی ، برگش دراز باریک انبوه مایل به سیاهی. چوبش درشت و گلش میان سپیدی و کبودی. و بارش درشت. و چون خشک گردد شکسته شود. و تخم آن خرد و ریزه تر از خردل. و برگ و شکوفه اش تلخ و زبان گز و خوشبوی ، و مدر بول و حیض ، و محلل ریاح ، و مفتح سده جگر و سپرز، و نافع خفقان و سرفه و استسقاء. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و رجوع به کارآموزی داروسازی ص 212 و گیاه شناسی دکتر گل گلاب ص 277 شود.
فرهنگ عمید
گیاهی معطر از خانوادۀ نعناعیان، با شاخه های نازک و برگ های ریز که از آن اسانس می گیرند و دم کردۀ برگ و گل آن در مداوای آسم، سیاه سرفه، ضعف اعصاب، و بی خوابی نافع است، اکلیل کوهی، رزماری.
فرهنگ فارسی
( اسم ) گیاهی است از تیره نعناعیان با برگهای باریک وساقه های فروان چوبی است و گلهای بنفش معطر . این گیاه در نواحی بحرالرومیمیروید و بعلت بوی مطبوعش مورد توجه است . برگهایش متقابل با کناره خمیده بسمت پایین باریک دراز نوک تیزرو و درسطح فوقانی کمی مایل بسفیدی و بی کرک است ولی در سطح تحتانی پوشیده از کرک میباشد . از این گیاه اسانسی بنام اسانس رومان استخراج میشود که استعمال دارویی دارد حصالبان رومان . گیاهی است از طایف. لبیه در خواص شبیه به باد رنجبویه و از همان طایفه و به زبان فرانسه رمارن گویند .
