دانشنامه اسلامی
کتاب، بعد از مقدماتی که از سوی ماتن و شارح نوشته شده و پس از بیان اموری که اجتناب از آنها بر روزه دار واجب است، در هشت فصل و یک خاتمه تنظیم شده است: فصل اول در باره اموری است که روزه تحقق پیدا نمی کند مگر با امساک از آنها. فصل دوم در باره روزه های واجب است. فصل سوم در باره روزه های مستحب است. فصل چهارم در باره روزه های حرام است. فصل پنجم در باره اموری است که در نیت روزه معتبر می باشند. فصل ششم در مورد کسانی است که روزه آنها صحیح نمی باشد. فصل هفتم در مورد مستحبات شب های ماه رمضان است. فصل هشتم در باره اموری است که برای روزه دار مکروه می باشد. خاتمه کتاب نیز در باره مزیت های ماه رمضان است.
[ویکی نور] التعلیقه علی الرساله الصومیه (شیخ بهایی). التعلیقة علی الرسالة الصومیة تعلیقات مرحوم علامه محمد اسماعیل مازندرانی خواجویی بر رساله صومیه مرحوم شیخ بهایی است.
این کتاب تقریبا در اواسط قرن دوازدهم هجری و به زبان عربی تألیف گردیده است.
کتاب، بعد از مقدماتی که از سوی ماتن و شارح نوشته شده و پس از بیان اموری که اجتناب از آنها بر روزه دار واجب است، در هشت فصل و یک خاتمه تنظیم شده است:
فصل اول درباره اموری است که روزه تحقق پیدا نمی کند مگر با امساک از آنها.
فصل دوم درباره روزه های واجب است.
[ویکی فقه] التعلیقه علی الرساله الصومیه (للشیخ البهائی). کتاب «التعلیقة علی الرسالة الصومیة» تعلیقات مرحوم علامه محمد اسماعیل مازندرانی خواجویی بر رساله صومیه مرحوم شیخ بهایی است. این کتاب تقریبا در اواسط قرن دوازدهم هجری و به زبان عربی تالیف گردیده است.
کتاب، بعد از مقدماتی که از سوی ماتن و شارح نوشته شده و پس از بیان اموری که اجتناب از آنها بر روزه دار واجب است، در هشت فصل و یک خاتمه تنظیم شده است: فصل اول در باره اموری است که روزه تحقق پیدا نمی کند مگر با امساک از آنها. فصل دوم در باره روزه های واجب است. فصل سوم در باره روزه های مستحب است. فصل چهارم در باره روزه های حرام است. فصل پنجم در باره اموری است که در نیت روزه معتبر می باشند. فصل ششم در مورد کسانی است که روزه آنها صحیح نمی باشد. فصل هفتم در مورد مستحبات شب های ماه رمضان است. فصل هشتم در باره اموری است که برای روزه دار مکروه می باشد. خاتمه کتاب نیز در باره مزیت های ماه رمضان است.
گزارش محتوا
از آن جایی که مرحوم شیخ بهایی، شخصیتی ریاضی و عقلی دارد فلذا در رساله صومیه اش نیز با یک روال منطقی و ریاضی مباحث را پیش برده است و همان گونه که ملاحظه می گردد مبنای مباحثش در کتاب، عدد دوازده می باشد. در مقدمه شیخ بهایی، تعلیقه ای از سوی مؤلف ذکر شده که اشاره به نوع ورود وی در بحث و براعت استهلالی است که در مقدمه به کار برده است، بعد در مورد اکل و شرب که اولین مبطلات روزه در کتب فقهی به حساب می آیند، کلامی از ماتن نقل شده که ابن جنید را مخالف با قول مشهور که خوردن و آشامیدن عادی و غیر عادی را مبطل روزه دانسته اند، شمرده است.
← فصل اول
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۸۷.
...
