افشای عیوب

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] افشای عیوب (قرآن). افشای عیوب دیگران گناه بزرگی محسوب می شود.
هشدار خداوند به افشاکنندگان عیوب مردم و هتک کنندگان حرمت آنان از آیه زیر استفاده می شود.لایحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم وکان الله سمیعا علیما.(خداوند دوست ندارد کسی با سخنان خود، بدیها (ی دیگران) را اظهار کند؛ مگر آن کس که مورد ستم واقع شده باشد. خداوند، شنوا و داناست.) (وصف خداوند به «سمیع» و «علیم» پس از اعلام عدم علاقه مندی خدا به جهر به سوء، می تواند برای تهدید به کیفر باشد.)
دلیل گناه افشای عیوب
زیرا همانگونه که خداوند ستار العیوب است دوست ندارد که افراد بشر پرده دری کنند و عیوب مردم را فاش سازند و آبروی آنها را ببرند - بعلاوه می دانیم هر انسانی معمولا نقاط ضعف پنهانی دارد که اگر بنا شود این عیوب اظهار گردد یک روح بدبینی عجیب بر سراسر جامعه سایه می افکند، و همکاری آنها را با یکدیگر مشکل می سازد، بنابراین بخاطر استحکام پیوندهای اجتماعی و هم بخاطر رعایت جهات انسانی ، لازم است بدون در نظر گرفتن یک هدف صحیح پرده دری نشود. پس اینکه فرمود: (( خدا سخن زشت به جهر گفتن را دوست نمی دارد )) کنایه است از اینکه در شریعتی که تشریع فرموده ، این عمل را نکوهیده شمرده ، حال چه نکوهیده به حد حرمت و چه اینکه زشتی آن به حد حرمت نرسد و از حد کراهت و اعانه تجاوز نکند.
جواز افشای عیب فاسق
از این آیه استفاده می شود که کسی که فسق خود را آشکار کند، افشای عیب او جایز است و در حدیث آمده است که: قولوا فی الفاسق ما فیه کی یحذره الناس. وعنه أیضا: أنه قال: (لا غیبة لفاسق).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم