لغت نامه دهخدا
ابونافع. [ اَ ف ِ ] ( اِخ ) ضخربن جویریه. محدث است.
ابونافع. [ اَ ف ِ ] ( اِخ ) طارق بن علقمة. صحابی است.
ابونافع. [ اَ ف ِ ] ( اِخ ) محمدبن محمد. محدث است و عبدالملک بن ابراهیم الجدی از او روایت کند.
ابونافع. [ اَ ف ِ ] ( اِخ ) هنیقه. رجوع به ابونافع یزیدبن بزوان شود.
ابونافع. [ اَ ف ِ ] ( اِخ ) یزیدبن بزوان القیسی. معروف به هنیقة شاعر. محدث است.
