لغت نامه دهخدا کودک مشرب. [ دَ م َ رَ ] ( ص مرکب ) کودک سرشت. کودک مزاج. ( فرهنگ فارسی معین ) : آن دنی طبعان که مغروران جاه و منصب انداز خرد بیگانگان چند کودک مشرب اند.محسن تأثیر ( از آنندراج ).و رجوع به کودک سرشت و کودک مشربی شود.