کودک مشرب

لغت نامه دهخدا

کودک مشرب. [ دَ م َ رَ ] ( ص مرکب ) کودک سرشت. کودک مزاج. ( فرهنگ فارسی معین ) :
آن دنی طبعان که مغروران جاه و منصب اند
از خرد بیگانگان چند کودک مشرب اند.محسن تأثیر ( از آنندراج ).و رجوع به کودک سرشت و کودک مشربی شود.

فرهنگ فارسی

کودک سرشت کودک مزاج .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم