کودک سرشت

لغت نامه دهخدا

کودک سرشت. [ دَ س ِ رِ ] ( ص مرکب ) کسی که اخلاق وعادت کودکان دارد. ( فرهنگ فارسی معین ) :
همه کوسه و پیر و کودک سرشت
به خوبی روند ارچه هستند زشت.نظامی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

کسی که اخلاق و عادات کودکان دارد : همه کوسه و پیر و کودک سرشت بخوبی روند از چه هستند زشت . ( نظامی )
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم