مومنون

لغت نامه دهخدا

مؤمنون. [ م ُءْ م ِ ] ( ع ص ،اِ ) ج ِ مؤمن ( در حالت رفعی ). رجوع به مؤمن شود.
مؤمنون. [ م ُءْ م ِ ] ( اِخ ) سوره بیست وسوم از قرآن کریم ، مکیه ، پس از حج و پیش از نور، و آن 118 آیه است و با این آیه شروع می شود: «قد افلح المؤمنون ». ( از یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

(اسم ) جمع مومن در حالت رفعی ( در فارسی مراعات این قاعده نکنند ) .
سوره بیست و سوم از قر آن کریم مکیه .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم