لاجون

لغت نامه دهخدا

لاجون. ( ص مرکب ) ( از: لای عرب + جون ( = جان فارسی ) ( در تداول عامه ). ضعیف و نزار. سست بنیه. ناتوان. کم بنیه. بی بنیه.

فرهنگ معین

(ص مر. ) (عا. ) ضعیف ، بی بُنیه .

فرهنگ فارسی

لاغر ضعیف سست بنیه .

ویکی واژه

(عا.)
ضعیف، بی بُنیه.