کور کوری کردن

لغت نامه دهخدا

کورکوری کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کورکوری کردن چراغ ؛ گاهی بیش و گاهی کم نور دادن آن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به کورکور کردن شود.

فرهنگ فارسی

کور کوری کردن چراغ گاهی بیش و گاهی کم نور دادن آن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم