کنایه زدن

لغت نامه دهخدا

کنایه زدن. [ ک ِ ی َ / ی ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) گفتن عبارت کنایه آمیز. ( آنندراج ). گوشه زدن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). عبارت کنایه آمیز گفتن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
گفتی به من که تیغم از ابرو کنایه است
گر می زنی کنایه نگارا به من بزن.میرزا طاهر وحید ( از آنندراج ).

فرهنگ معین

( ~ . زَ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) منظور خود را غیرصریح بیان کردن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) عبارت کنایه آمیز گفتن : گفتی بمن که تیغم از ابرو کنایه است گر میزنی کنایه نگارا . بمن مزن . ( طاهر وحید )

ویکی واژه

منظور خود را غیرصریح بیان کردن.