نوای چکاوک

لغت نامه دهخدا

نوای چکاوک. [ ن َی ِ چ َ وَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام نوائی است. ( جهانگیری ) ( رشیدی ). رجوع به چکاوک شود :
نواگر نوای چکاوک بود
چو دشمن زند تیر ناوک بود.نظامی.از نوای چکاوک اندر کوه
کبک در رقص کردن آمد باز.سیف اسفرنگی.