دانشنامه اسلامی
در جایی فرض دارد که زمان وجود منهی عنه ( حرام ) در خارج، بعد از زمان نهی ( تحریم ) می باشد؛ به بیان دیگر، فعل حرام، استقبالی و حکم تحریم، فعلی باشد،
← مثال
در مثال بالا، منهی عنه معلق هنگامی قابل تصور است که مبنای فعلی بودن نهی در زمان طهر پذیرفته شود.
