دانشنامه اسلامی
در مناظره ای که بین یکی از علمای شیعه، با رئیس آمرین به معروف حجاز رخ داد، در این جا به قسمتی از آن توجه کنید: رئیس: چرا شما کنار قبر رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) در ضمن اذکار، می گویید: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ:» «سلام بر تو ای بانوی ستمدیده»، چه کسی به فاطمه (سلام الله علیها) دختر پیامبر (صلّی الله علیه و آله) ستم کرده است؟ دانشمند شیعی: ماجرای غم انگیز ستم به فاطمه (سلام الله علیها) در کتاب های خود شما، ذکر شده است. رئیس: در کدام کتاب؟ دانشمند شیعی: در کتاب «الامامَة و السیّاسة» تالیف ابن قُتَیبَه دینوری، در ورق سیزدهم، بیان شده است. رئیس: چنین کتابی در نزد ما نیست. دانشمند شیعی: من این کتاب را از بازار می خرم و برای شما می آورم.
گزارش ابن قتیبه
رئیس، پیشنهاد مرا پذیرفت، من به بازار رفتم و کتاب «الامامة و السیّاسة» را تهیّه کرده و نزد او آوردم، جلد اوّل صفحه ۳۰ آن را گشودم و گفتم بخوان، در آن صفحه چنین آمده بود: «و انّ ابابکر تفقّد قوماً تخلّفوا عن بیعته عند علیّ کرّم الله وجهه فبعث الیهم عمر، فجاء فناداهم و هم فی دار علیّ، فَاَبَوا ان یخرجوا، فدعا بالْحَطَب، و قال: والَّذی نفس عمر بیده لتخرجَنَّ اولا حرقنّ ها عَلی مَن فی ها، فقیل له یا ابا حفص انّ فی ها فاطمه؟ فقال: وَ اِن، فخرجوا فبایعوا اِلاّ علیّاً؛ همانا ابوبکر در جستجوی جمعی گردید که با او بیعت نکردند و در خانه علی (علیه السّلام) جمع شده بودند، عمر بن خطّاب را نزد آن ها فرستاد، عمر کنار در خانه علی (علیه السّلام) آمد و با صدای بلند علی (علیه السّلام) و آنان را که در خانه اش جمع شده بودند، طلبید و گفت: از خانه برای بیعت با ابوبکر، بیرون آیید، آن ها از بیرون آمدن امتناع کردند، عمر هیزم طلبید و گفت: «سوگند به کسی که جان عمر در دست او است قطعاً باید بیرون بیایید و گرنه خانه را با اهلش به آتش می کشم». بعضی از حاضران به عمر گفتند: «حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در خانه است»، عمر گفت: «گر چه فاطمه نیز در خانه باشد»، ناگزیر آنان که در خانه بودند بیرون آمدند، جز علی (علیه السّلام) که بیرون نیامد.» و در ذیل همین صفحه کتاب مذکور، نوشته شده: «وقتی که ابوبکر در بستر مرگ افتاد، می گفت: «ای کاش متعرّض خانه علی (علیه السّلام) نمی شدم، گرچه او اعلان جنگ با من می کرد». در این جا بود که دانشمند شیعی به رئیس گفت: «به گفتار ابوبکر با دقّت توجه کن، که چگونه هنگام مرگ اظهار تاسّف و پشیمانی می کرد!». رئیس که در برابر این استدلال، در تنگنا قرار گرفته بود، گفت: «صاحب این کتاب (ابن قُتَیبه) به شیعه میل دارد».
گزارش بخاری
قابل ذکر است که: اگر «ابن قُتَیبه» به مذهب تشیّع تمایل دارد، درباره صاحب کتاب صحیح بخاری چه باید گفت که هر دو روایت می کنند که: «فَهَجَرَتْهُ فاطِمَةُ وَ لَمْ تکلّمهُ فی ذالک، حتّی ماتت، فاطمه (سلام الله علیها) در آخر عمر، نسبت به ابوبکر خشمگین شد و از او دوری کرد، تا از دنیا رفت.»
