دانشنامه اسلامی
میثم بن یحیی اسدی کوفی، کنیه اش ابوسالم و از اصحاب امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) بود. از دوره کودکی و نوجوانی او، اطلاعی در دست نیست. می گویند او غلام زنی از طایفه بنی اسد بود که امام(ع) او را از وی خریداری و سپس آزاد نمود. آنگاه حضرت به او فرمود: «اسمت چیست؟» گفت: «سالم». امام فرمود: «پیامبر(ص) به من خبر داد که پدرت، در عجم، نام میثم را بر تو نهاده است». میثم گفت: «خدا، رسول خدا(ص) و امیرمؤمنان(ع) راست گفتند. اسم من، میثم است». آنگاه امام فرمود: «اسمت را حفظ کن و کنیه خود را ابوسالم قرار ده». میثم نیز چنان کرد. او از آنجایی که به شغل خرمافروشی مشغول بود، به لقب «تَمّار» (خرمافروش)، شناخته می شد.
میثم از یاران خاص و نزدیک امیرمؤمنان(ع) و همچنین از اصحاب امام حسین(ع)، به شمار می آید. او در کوفه از همراهان و ملازمان امیرمؤمنان(ع) در اوقات خلوت آن حضرت بود.
