قافیه اندیشیدن

لغت نامه دهخدا

قافیه اندیشیدن. [ ی َ / ی ِ اَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از به فکر فرورفتن است :
قافیه اندیشم و دلدار من
گویدم مندیش جز دیدار من.مولوی.

فرهنگ فارسی

کنایه از بفکر فرو رفتن است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم