دانشنامه اسلامی
در اسناد دولت عثمانی؛ این برات را که به طغرای سلطان مزین بود، بیتی، برات شریف، نشانْ، نشانِ شریف، حکم و مثال نیز خوانده اند؛ علاوه بر این ها، گاه یِرلیغ، بویورولْدو، توقیع، منشور و اراده نیز به همین معنا به کار می رفته است.
مفهوم برات
با اینهمه، برات مفهوم بسیار محدودتری داشته و آن «عطا» یا «حکم انتصاب به مقام» بوده است.
انواع برات
برات انواع گوناگونی داشته است: براتِ تیمار، التزام، معافیت، مقاطعه، مالکانه، امتیاز؛ براتِ مقامات بیگلربیگی، نشانجی (مهردار)، دفترداری، وزارت؛ و برات مأموریتهای دیگری که به موجب آن ها اجازه امامتِ محل یا مسجد، خطبه خوانی، خدمتگزاری کعبه و حرم پیامبر، طبابت و جز آن داده می شد. (مُهِمّه دفتری، ص ۵۵۷، ۶۹۶و...)برات به معنای «عطا» از اصطلاحات رایج در دیوان املاک (تیمار) بود.در براتهای واگذاری تیمار (اقطاع /تیول) هویت صاحب تیمار، نام ناحیه به تیمار داده شده، و مقدار و کیفیت واگذاری آن ذکر می شد.
برات در اسناد رسمی
...
