فتحی کور

لغت نامه دهخدا

فتحی کور. [ ف َ ] ( اِخ ) از قزوینست. وی بسیار مردم آزار بود. در جوانی وفات یافت و این مطلع از اوست :
غریب بر سر کوی حبیب میمیرم
اجل بیا که به جایی غریب میمیرم.( از تحفه سامی ص 154 ).

فرهنگ فارسی

از قزوینست وی بسیار مردم آزار بود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم