غلام بارگی

لغت نامه دهخدا

غلام بارگی. [ غ ُ رَ / رِ ] ( حامص مرکب ) غلام باره بودن. امردپرستی. شاهدبازی. بچه بازی. کپه دوزی :
بونعیم را گفت : به غلام بارگی پیش ما آمده ای. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 417 ). رجوع به غلام باره شود.
ای خواجه به بند زن چرا درماندی
چون تخم غلام بارگی بفشاندی.خاقانی.

فرهنگ معین

( ~ . رِ ) [ ع - فا. ] (حامص . ) شهوترانی با پسر بچه .

فرهنگ عمید

غلام باره بودن، امردپرستی، بچه بازی.

فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت غلامباره امرد پرستی شاهد بازی .