غزوه ذی قرد

لغت نامه دهخدا

غزوه ذی قرد. [ غ َزْ وَ ی ِ ق َ رَ ] ( اِخ ) یا غزوه غابة. این غزوه در ربیعالاول سال ششم هجرت واقع شد. عیینةبن حصن فزاری با گروهی از سواران بر شتران شیرده رسول خدا حمله کرد و آنها را به غارت برد و چوپان او را کشت. رسول اکرم از مدینه بیرون آمد مقداد و گروهی از مسلمانان با او بودند. عده ای از کافران به دست مسلمانان کشته شدند و از اینان محرزبن نضلة به قتل رسید. سلمةبن اکوع دنبال آنان میرفت و تیر می انداخت و میگفت :
و انا ابن الاکوع
الیوم یوم الرّضّع.
تا آنکه ایشان به غار ذی قرد که در آن آب بود فرودآمدند ولی نتوانستند آب بخورند و رسول خدا با همراهان خود فرارسیدند و در همین محل فرودآمدند. در این جنگ ابن الاکوع رشادت بسیاری ازخود نشان داد و همو بود که شتران به غارت رفته را بازگرفت و در همین غزوه بود که ندا زدند: «یا خیل اﷲ ارکبی » و پیش از این چنین ندا نزده بودند. ( از الطبقات الکبری و کامل ابن اثیر به اختصار ). برای تفصیل رجوع به الطبقات الکبری چ بیروت 1376 هَ. ق. ج 2 صص 80 - 84 و کامل ابن اثیر جزء2 صص 90 - 91 و امتاع الاسماع مقریزی صص 257 - 264 و رجوع به ذی قرد و غابة شود.

فرهنگ فارسی

یا غزوه غابه این غزوه در ربیع الاول سال ششم هجرت واقع شد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] غزوه ذی قرد در سال ششم هجرت، در پی غارت شتران پیامبر (صلی الله علیه وآله) توسط گروهی از عطفان و کشته شدن یک نفر توسط آنان، اتفاق افتاد و در نهایت بدون درگیری پایان یافت.
غزوه «ذی قرد» یا «غزوه غابه» در سال ششم هجرت و چند روز پس از بازگشت از غزوه بنی لحیان اتفاق افتاد.
هدف جنگ
درباره این غزوه باید گفت که "عیینة بن حصن بن حذیفه" به همراه گروهی از قبیله غطفان، بر شتران شیرده پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) که در اختیار مردی از بنی غفار و همسر او بود، حمله کردند. در این جریان بیست شتر را به غارت بردند. گفته شده آن مرد غفاری ابوذر بوده که به همراه همسر و فرزندش به اصرار خود خواهان چراندن شتران پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) شده بودند. در این حادثه فرزند ابوذر نیز کشته و همسرش به اسارت گرفته شد. وقتی پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) از این حادثه باخبر شد، سپاهیان را به فرماندهی "مقداد بن عمرو" آماده کردند. او نخستین کسی بود که آماده به جنگ خدمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) رسید. گفته شده
شمار سپاهیان اسلام
شمار همراهان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) در این غزوه پانصد و بنابر نقلی دیگر هفتصد تن بوده است. همگی آنان در ذی قرد، واقع در یک منزلی مدینه، جمع شدند. سپاهیان اسلام یک شبانه روز در آن منطقه توقف کردند. در طول توقف، پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به همراه یاران خود نماز خوف خواندند.
سرانجام جنگ
...